MERRY CHRISTMAS 2008

Naiinis ako sa'yo. Lalo na kung lasing ka. Akala mo kasi kung sino ka kung makapagsalita. Ang daming nababastusan sa mga sinasabi mo---kasama na ako doon. Akala ko dati nagiging wiser ka kung lasing ka, oh well, napapanahon lang pala 'yon. Ngayon akala mo ang galing mong magtago ng bisyo. Takte lang. Huli ka na since October.

I don't care kung sasabihin mong ginawa mo yon dahil sa stress, dahil sa mga problema, dahil sa urge or whatever reasons you may develop. The fact is, you are doing it. AND IT'S HURTING US---LALO NA AKO. Grabe. Proud na proud sana ako sa'yo. Pinagmamalaki kita sa lahat ng mga kakilala ko kasi super ang taas ng tingin ko sa'yo. Ang dami mong pinagdaanan pero malinis ka pa rin. PERO SHIT HAPPENS, ika nga nila. Lahat ng akala mong puro, laging may dumi na tinatago. Ngayon di ko alam kung ano yung dapat kong gawin. Nagiging manhid na ako dahil sa'yo.

Ang lakas ng loob mong magcorrect ng pagkakamali ng iba pero ikaw din mismo mali yung ginagawa mo. NAKAKAINIS magising nang umaga nang may naninigaw sa'yo. Sira ang buong araw ko dahil sa sigaw mo. Nagiging bayolente ang bata dahil sa'yo.

Alam kong mali ito, pero ginagawa ko pa rin. At least meron akong pinagbubuhusan ng galit. Sana di mo ito mabasa. Sana wala nang nagbabasa nito.

Bulag na nga ako, manhid pa. Saan ka pa?

BUMAWI KA NA LANG.

napakataas ng expectations ko maging sa ibang tao man ito, sa trabaho, sa eskwelahan, sa profs, sa mga gamit, sa mga pangarap na ninanais kong maabot, sa mga hiling na ninanais kong makamit, at lalong higit na sa ibang taong tinuturi kong tunay na nariyan para sa akin at sa sarili ko.

kaya madali akong madisappoint, kahit na di ko 'to pinapakita nang napaka-obvious (magaling akong magtago, as in.).

kay naman, huwag na dapat magtaka kung bakit ganun.

hindi ko na iisipin kung sino nga ba ang nauna.

basta nangyari na yon.

at sa ngayon, kailangan na lamang nating harapin ang bukas--na sana'y maliwanag at maginhawa ito diba.

tama na.
tama na ang drama. imsosickofit.

MAY KARAPATAN AKO RITO.
mahirap bang tanggapin yun?

ANG DAMI NANG NAHAHASSLE. 2WEEKS!!!
dapat mong tanggapin ang pagkakamali mo. HUWAG MONG BALIKTARIN ANG MESA. IKAW ANG NASASAKDAL! AT MAY KASALANAN KA---AMININ MO YUN!

---
DAGDAG (DEC29)

WALANG NADADALA SA PAGSAMBIT MO NG SORRY SORRY NA YAN.
IPAKITA MO SA AKIN.

SAGUTIN MO ITO KUNG MAAYOS KA NA

at biglang dumami ang blog posts.
dahil ba..
dahil ba?

dahil ba sa nakita mo sa belfield?
sa ginagawa mo ngayong movie?
sa nangyari kaninang 4pm?
sa 6am-4pm?
kay bionic woman ng buhay mo?

SAGUTIN MO AKO! SAGUTIN MO AKO!!! ANO BA ANOOOOOOOO?!

GUSTO MO NANG UMUWI ANO?
AT DI MO MAWARI KUNG SINO BA YUNG DAPAT MONG SABAYAN.

SANA MAGING MASAYA KA NA ANO?
ANO BA YUNG PAKIRAMDAM NUN?
ANO?
SABIHIN MO SA AKIN.
SAGUTIN MO ANG MGA KATANUNGAN KO.
OO IKAW!
IKAW! IKAW!!!

MAKUMBINSI

excerpt:

Pinaglalaban ko yun. Nilalagyan ko ng katwiran ang lahat ng punto ko. Parang nagphilo-eco talk lang ako. ang profound lang bigla nang mga sinasabi ko. at first time kong inunahan ang luha ko kahit na ramdam na ramdam ko ang luhang bumubuo sa aking mga mata.

basta, di naman kailangang icommodify ang experience ng unity and togetherness. minsan nga lang tayo gumanito, pero kailangan bang ganyan pa? may ibang opsyon mga kaibigan, dahil kung itutuloy niyo pa ito, siguradong maraming matitira lamang sa kanikanilang mga tahanan. at siguro di aabot ng kalahati nang ating angkan ang makakadalo.

"makumbinsi na kayo't pumirma... business proposal na 'toy kay ganda..."

parang punong baboy lang ang dating niyo sa akin. siguro ako na yung matandang baboy sa eksena. at baboy bayan silang lahat. sino kaya ang kardo sa eksenang ito?

INAANTOK AKONG PARANG HINDI.

MALABO!

SANA DI MAGKAROON NG BAHID NOH? MAHAL KO KAYO KAYA KO SINSABI ITO. MAHAL KO KAYO. MAHAL KO KAYO (echoing)

MOMENT KO ITO.

PUWEDE BA ANG GANUN?

NA BIGLA KA NA LANG MABABALIW PAGKALIPAS NG ISANG SEGUNDO?

MAAARI KA BANG MABALIW KAKAISIP NA DI TALAGA PUWEDE?

MAAARI KA BANG MABALIW DAHIL SA MATINDING GALIT?

MAAARI KA BANG MABALIW DAHIL SA SOBRANG INIS?

ang sarap sigurong mag-break down. PERO IISIPIN NANG IBA NA MAY PROBLEMA KA ETC ETC.

OO NGA NAMAN BAKIT KA NGA NAMAN MAGBE-BREAK DOWN KUNG WALA KA NAMANG PROBLEMA DIBA?

EH ITO

MAAARI KA BANG MABALIW DAHIL SA MATINDING SAYA?

ALAM KONG MARAMI NANG NABALIW INDIRECTLY DAHIL SA PAG-IBIG, PERO NABALIW SILA DAHIL SA MGA EPEKTO NG KABIGUAN, IKA NGA NILA, NA KANILANG HINAHARAP DAHIL SA PAG-IBIG.

TAKTE KA.

loveisachoiceloveisachoiceloveisachoiceloveisachoiceloveisachoiceloveisachoice.
IT IS NEVER A FEELING!
And in love, you do something for your own growth and the growth of the other person.

nag-aaway kayo dahil NAGBI-BUILD UP ULIT yung ego boundaries (na nagco-collapse once you fall in love) sniyo the moment you realize na AY T*NGIN* PLA SIYA---NA DI SIYA YUNG INAKALA MONG TAONG KILALA MO NA NAGUSTUHAN MO NA ETC ETC WHATEVER.

but then again, kung mahal mo talaga, ayun you work it out with him/her despite sa lahat ng TAKTENG MOMENTS NINYONG DALAWA.

theo131.philo102.

buhaybuhaybuhay. isang challenge lang ito. naniniwala akong magiging ok ang lahat.

SOLILOQUIES NA HINDI SINAMBIT.

5 DAYS.
AT DI MAN LANG TUMULO ANG LUHA KO.
7 DAYS
11 DAYS.

at never pang lumamig ang kamay ko ng ganito, sabay nang pagkunot ng noo ko.

920 930
at never pa ako nabingi ng ganito dahil sa ringtone (at hindi message alert) ng cellphone ko. ayoko ng missed calls. sumusobra ang tibok ng puso ko kung nangyayari ito.

11am 12nn
at never pa ako naging ratatatat sa mga ginagawa ko

2pm 3pm
at never pa akong naglakad nang di nararamdaman ang sakit ng bewang ko

4pm 5pm
at never pa akong naging ganito.

siguro nga kailangan nang lumipat ang headquarters.

mixed emotions.
sana kumpleto na bukas.
gusto ko nang umuwi.
sana wala nang langgam.
bakit may ganun.
and so?
mag-blog bakit ba.
dito lang.
pano ba gawing ako lang ang nakakaalam.
may nangyayari pala sa parking lot kapag 1am.
masaya sa belfield ng 1am na.
I HATE.
I LOVE.
$E%RF^G*JUHIKOP
OIULFJSDJFNMP(Y!N@C
IBALIK MO NA.
LOVE IS A CHOICE.

pagmahal mo talaga ang tao, tatanggapin mo pa rin siya kahit na may topak lang talaga siya minsan.

FINAL VOCABULARY! FINAL VOCABULARY! ITATAK MO YAN SA KUKOTE MO! TAKTE KA!

MAGPAKITA KA NA! SINUNGALING!

ANG BAGAL MO.

emotional suicide. MERON BANG GANUN?

PUBLIC ANNOUNCEMENT

SORRY NA.

---

THANK YOU LORD.
at yun ang una niyang sinambit nang maramdaman niya ang malambot na tela ng kamang hinihigaan niya.

OK LANG AKO.

Katatapos lang ng Philo documentary presentation.

Two days na akong natutulog ng around 5am at nagigising ng around 7am.
Nakacut ako ng cellmol kanina kasi nagising na kami ni Pia ng around 745am for a 730am class.

Si Mama, na-admit na sa ospital. Tatlo ang attending doctors niya. Isang spine surgeon, isang cardiologist, at isang nagmomonitor ng kanyang diabetes. Sobrang kinakabagan daw siya dahil sa kaba. Sana maharap niya ito bukas ng matagumpay.

Narealize kong ang hirap palang malayo sa mga minamahal mo sa buhay in times like these. Gusto kong nandoon ako sa tabi ni Mama ngayon upang mahinahon lang siya sa kabang nararamdaman niya. Gusto ko nandoon ako sa kanyang tabi before siya mag-undergo ng surgery. Gusto ko nang umuwi. NOW NA.

Ang hirap magrelay ng message through text or through calls. Ako kasi yung type na medyo "touchy"---in a good way. Gusto kong i-hug si Mama. Di naman niya gets kung ano yung >:D< na HUG pala yun eh. Ang hirap.

Emosyonal pala talaga akong tao. Pero buti naman at di pa ako umabot (AT SANA NEVER) sa point of breaking down. Aminado akong di ko kayang gawin ang lahat pero alam kong may mga kaya akong gawin. Lagi ko ngang tanong sa sarili ko kung kailan ako titigil--kung kailan ako maglelet-go ng mga bagay-bagay. Sabi ng ibang tao, basta nagiging masaya ka sa mga ginagawa mo, kayang-kaya mong gawin ang lahat ng bagay na ito. Minamahal mo raw kasi yung ginagawa mo. PERO HELLO? What if hindi mo na talaga kaya---in a sense na super nafa-fatigue ka na dahil sa mga gawaing kailangan mong gawin dahil tinanggap mo itong gawin at binigay na sa'yo ng mga tao yung trust nila diba?

Ang bigat ng feeling ko ever since last week. Maybe its just due to the fact na sa Sunday pa ako makakauwi. NGayon yung mga panahon na parang wala na akong control sa mangyayari kay Mama bukas ng 9am. Ito maharil din ang dahilan ng tao kung bakit siya nakabuo ng konsepto ng DIYOS para lang di siya masiraan ng ulo dahil sa lupit at masakit na mga pangyayari sa kanyang buhay.

Lord, kailangan ka namin. Kailangan ka ni Mama. Di ko na alam kung ano pang gagawin ko, lalong higit na narito ako sa malayong lugar. Text/call at dasal na nga lang yung nagagawa ko.

Basta... alam kong I'll hug Mom as soon as I get back home.

'Til then.

CHOP-CHOP

Paano ko ba hahatiin ang sarili ko?

May Theo project proposal.
May Philo documentary.
May possible quizzes at long tests.
May classes.
May rehearsals.
May surgery.
May kailangan akong bigyan ng regalo (at di pa ko bumibili!!!).

Lord. One more week to go. HELP ME!

I NEED SLEEP

Napapagod ako.

Kahit weekend, 3am na ako nakakatulog.

I can't imagine what will happen to me the next two weeks... With all the quizzes, long tests, THE philo documentary, THE theo project proposal, UBL rehearsals, and of course ang nakakalokang mga liquidation reports ng XPRES.

Diyos ko...

Natatakot ako. Sana magawa ko nang mabuti ang LAHAT ng mga dapat kong gawin.

Nami-miss ko nang matulog ng 10pm. AS IN!

GIFT BA?

gusto ko na ulit maging first honors. natikman ko lang to nung first two years ko ng college. humirap nga ang mga subjects. naubusan nga ako ng oras. mas marami na rin ang mga ginawa ko. do i really have to let some things go para ma-pursue ko 'to ulit? kinaya ko naman dati ah! oh well, iba yung mga sitwasyon noon sa ngayon. pero sobra. pasalamat nga ako sa qpi ko noong nakaraang sem, na inakala ko talagang di ako madi-DL eh (in fairness, nag-improve pa ako). pero Diyos ko... gusto ko talagang maka-first honors ulit. Ang sarap kasi talaga ng feeling! i really REALLY miss it.

pero ano nga ba ang mahalaga sa akin sa ngayon?

oh well... Christmas gift mo na Lord, maka-agpas sana si mama sa surgery niya. aminado naman akong sobrang risky ng procedure. alam kong ang dami rin naming dapat ipunin dahil na rin sa gagastusin para doon. basta lord, keep my family strong despite all these challenges. ito lang po talaga yung sobrang mahalaga sa akin as of now. i miss them. Sobra.

i do my best to separate all my "problems" from all the work that i do. pero alam niyo naman, tao rin ako--nakakadama ng emosyon, ng pain. umiiyak din ako guys. even though i manifest this superwoman sa harap ng ibang tao, nagiging vulnerable rin ako sa mga moments ko before i go to sleep. Di naman sa tinatago ko ang sariling "AKO," pero nakikita kong mas mapapadali ko ang mga ginagawa ko kung iseseparate ko yung emotions ko from the all the work that i do. ayun. nasanay na siguro ako. malaking emotional investment ang masisira kung bigla akong magshift ng perspective.

ayun. gusto ko ulit ng 3.75+++. ngunit higit sa lahat, gusto kong ma-ease ang pain ni mama through the surgery. alam ko namang matutupad ang mga ito Lord. tulungan mo lang ako Lord. tulungan mo po kami.

FINAL VOCABULARY PART 1 AT BLOGS

Life is Difficult. Ang hirap nga talaga ng Buhay. Kaya naman gumagawa ang tao ng lahat ng kaya niyang magawa upang makaraos sa paghihirap na ito. Gawa lang lahat ng tao ang lahat ng kanyang pinaniniwalaan.

Etc. etc. Next time, aayusin ko ito.

- - -

Sabi ni Doc Sio, for plain vanity lang daw ang mga blogs.

Ayon sa observation ko (LALO NA SA MULTIPLY), I think I have to agree with him. Ewan ko ba kung bakit ang dami-daming tao na nagkukuwento ng mga nangyari sa buhay nila. Pati puro pictures na lang nila ang nilalagay nila upang makita ng ibang tao. Pati nga ako guilty sa pagcommit din ng ganitong gawain.

O ano? Natamaan ka ano?

YUN NA.

Update?

Wala akong internet at nakikigamit ako ng laptop ni Pia ngayon.
Gusto ko nang mag-blog ng maayos ulit.

Gusto kong mag-blog about Xpres.
Acads.
HSS.
HSc Night plans.
Enta.
UBL.
Family.
Mom.
Happiness.
Marginalization.
Rationalization.
Liberal Ironism.
Christmas.
Ateneo.
Final Vocabularies.

Ang dami kong dapat pagdaanan. Help me.