At 'yon na nga. Ipinadala ko ang aking laptop sa Davao last Monday.
Eh hello... nasira kasi ang laptop ko that fateful morning ng January 17. At wow na wow, noong Monday ko lang nadala sa PC express para macheck na rin. Eh sira na pala yung hard disk ko. Kailangan palitan. Naku... around 3thou din yon.
Eh wala akong installer ng OS at ng MS Office. So sabi nila na bumili na lang daw ako ng licensed. So ayon, pinacalculate ko. Naku! 10,650php ang gagastusin without the labor ha!
Kaya ayun, sabi ni Dad, ipadala ko na lang daw sa Davao yung laptop.
Sana bumalik na yung laptop ko in good condition. Or if ever, sana bilhan na rin ako ng bagong laptop (given the fact na kay Mama yung laptop na ginagamit ko). Kasi naman, panel defense na namin sa Wednesday!!! Plus ngayon, gumagawa na ako ng paper for theology regarding the couples' sharing that occurred last Feb8. Plus, may mga philo papers pa akong kailangang gawin.
Basta, KAILANGAN KO NG LAPTOP.
Sana naman dad.... Mapadala niyo na!
Wednesday, February 18, 2009
Friday, February 13, 2009
PRESENCE IS VERY OVERWHELMING
ewan ko kung bakit pero sa tuwing nagpaparamdam ka nang biglaan sadyang bumibilis yung tibok ng puso ko.
alam mo ang dami kong gustong sabihin sa'yo. di ko maaamin man dati sa sarili ko pero sa totoo lang, di ko inaasahang masisiyahan ako sa piling mo--kasi nga dahil na rin siguro sa impluwensiya ng ibang tao, mga sinasabi ng ibang tao, mga personal debates ko, etc. But then no, nahulog ako at inaamin ko 'yon.
pero ayun, di ko rin alam kung anong eksaktong nangyari kung bakit na naging ganito. basta, nawala na ang mga bagay na binuo natin. ang hirap balikan ang mga nangyari dati lalo nang hinarap tayo ng tila bagyong mga pangyayari sa ating buhay.
naiinis ako dahil ang super idealistic ko. i hate myself kasi sobrang ayokong magkamali sa choices ko. kaya dahil doon, i stopped it already. buti nga nacocontrol ko pa. pero sa mga ginagawa mo lately, shux. di ko na alam kung ano pang magagawa ko.
- - -
ang pangit lang ng blog entry na ito.
di ko feel.
alam mo ang dami kong gustong sabihin sa'yo. di ko maaamin man dati sa sarili ko pero sa totoo lang, di ko inaasahang masisiyahan ako sa piling mo--kasi nga dahil na rin siguro sa impluwensiya ng ibang tao, mga sinasabi ng ibang tao, mga personal debates ko, etc. But then no, nahulog ako at inaamin ko 'yon.
pero ayun, di ko rin alam kung anong eksaktong nangyari kung bakit na naging ganito. basta, nawala na ang mga bagay na binuo natin. ang hirap balikan ang mga nangyari dati lalo nang hinarap tayo ng tila bagyong mga pangyayari sa ating buhay.
naiinis ako dahil ang super idealistic ko. i hate myself kasi sobrang ayokong magkamali sa choices ko. kaya dahil doon, i stopped it already. buti nga nacocontrol ko pa. pero sa mga ginagawa mo lately, shux. di ko na alam kung ano pang magagawa ko.
- - -
ang pangit lang ng blog entry na ito.
di ko feel.
Monday, February 9, 2009
FEB82009
Today, I begin a new life.
- - -
Kasama nito, may nag-snap na. Oo, alam kong kasama ang absence ko sa mga dahilan kung bakit may nag-snap na. Patawad. Hindi ko akalaing hindi ko masasabay ang lahat ng ito mula nang nagsimula ang second semester. Patawad muli. Akala ko kasi kakayanin niyo na nang kayo-kayo na muna, bilang may bagong set ng mga taong pumasok sa grupo at willing na magtaya nang buong-buo.
Alam kong sobrang iniintindi niyo na lang akolagi. Nakakahiya. Oo, nahihiya na ako sa inyo. Hindi ko tuloy alam kung karapatdapat pa akong bumalik muli sa seca117 kada Miyerkules ng hapon. Di ko rin kasi inakala na bubuhusan ako ng sandamakmak na acad works (na group works pa kung tutuusin, na kumakain talaga ng mga oras ko).
Ang dami kong shineshare na ideas, hindi man lang ako nakikibahagi sa pagimplement nito. Patawad. Aminado akong ang dami kong na-miss. Patawad.
- - -
Kasama nito, may nag-snap na. Oo, alam kong kasama ang absence ko sa mga dahilan kung bakit may nag-snap na. Patawad. Hindi ko akalaing hindi ko masasabay ang lahat ng ito mula nang nagsimula ang second semester. Patawad muli. Akala ko kasi kakayanin niyo na nang kayo-kayo na muna, bilang may bagong set ng mga taong pumasok sa grupo at willing na magtaya nang buong-buo.
Alam kong sobrang iniintindi niyo na lang akolagi. Nakakahiya. Oo, nahihiya na ako sa inyo. Hindi ko tuloy alam kung karapatdapat pa akong bumalik muli sa seca117 kada Miyerkules ng hapon. Di ko rin kasi inakala na bubuhusan ako ng sandamakmak na acad works (na group works pa kung tutuusin, na kumakain talaga ng mga oras ko).
Ang dami kong shineshare na ideas, hindi man lang ako nakikibahagi sa pagimplement nito. Patawad. Aminado akong ang dami kong na-miss. Patawad.
Saturday, February 7, 2009
BUTI NA LANG
wow. buti na lang nag-online si aileen. Nakakuha na rin ako ng kopya ng mga requirements for the proposal. At buti na lang nakita ko kung ano pa yung kulang namin. or else magpapasa kami ng proposal na super wala pa masyadong laman.
Thank you Lord for those simple blessings.
Tulungan mo akong tanggalin ang bigat na nararamdaman ko sa aking puso.
Thank you Lord for those simple blessings.
Tulungan mo akong tanggalin ang bigat na nararamdaman ko sa aking puso.
Friday, February 6, 2009
Sunday, February 1, 2009
HEADQUARTERS
Naku. Di ko na tuloy alam kung papalitan ko ito o hindi. Akala ko kasi wala nang nagbabasa nito. Pero apparently, meron pa pala.
Sa ngayon ito na lang muna siguro:
What you see here, what you do here, what you hear here, when you leave here, leave it here.
Salamat.
Sa ngayon ito na lang muna siguro:
What you see here, what you do here, what you hear here, when you leave here, leave it here.
Salamat.
Subscribe to:
Posts (Atom)