HOLD YOUR HEAD UP HIGH

Ayoko nitong araw na 'to.

Puro drama... Hindi ko na nakayanan... Stress.kills.me...

Paasahin ba naman kami sa wala? PERTEH! Sino ba naman ang 'di masasaktan niyan?!

Hindi naman ako 'yung ganung tipong tao na umiiyak dahil lang sa ganun... Pero ibang-iba na talaga ito eh. Sobra... ang sakit...

Sino bang 'di mabubuwisit? Sino bang 'di masasaktan? Sino bang hindi maiinis doon?

HINDI AKO MANHID! kaya inilabas ko na ang lahat-lahat kanina...

Putik...

Perrteh!!!


Pasensya sa ibang mga tao na hindi ko masyadong pinansin kanina. Kung nainis man kayo sa pinagaasta ko, pasensya na. Epekto lang ng kaputikan ng iba't ibang bagay na inihaharap ko ngayon. Pasensya kina mam betchay at mam go... hindi ko na kasi kayang magsalita habang pinipilit kong 'di umagos ang aking mga luha...

Salamat kina Cecile at Jeijei... Kalbaryo natin ito. Patuloy parin nating pinapasan ang mga events kanina. Kahit anupaman ang mangyari, nandirito parin tayo sa isa't isa. Sign natin ito... Naghihirap muna... Pero alam naman natin na sa huli, magtatagumpay din tayo. "time won't flow, everyone knows when the pain fades away... dreams won't die, tears in our eyes, you've got to hold your head up high..." pambansang awit natin 'yan...

MARAMING SALAMAT sa aking mga tunay na kaibigan... the force... Salamat. you people always make me feel better... the best talaga kayo...

kbo, cj, mitz, rain, yan... mga kasama ko kanina habang matindi pa 'yung mga nararamdaman ko... salamaaaaaat!

Hay naku... when will this end? Kailan pa kaya ako makakangiting muli? Lagi nalang bang mabigat ang mga mata ko sa kapapasan ng 10000000 liters ng luha? 'Di na ba mawawala itong sipon ko na laging kaakibat ng luha kong ito?

Hinding-hindi ko makakalimutan itong araw na 'to for the rest of my life... Ngayon lang ako umiyak ng todo sa harapan ng kaibigan ko sa loob mismo ng klasrum ko dahil lamang sa kaputikan ng isang bagay. putik talagaaaa... PUUUUUUUUUUTIIIIIK!!!

Perteh...

Help me lord... patawarin mo ako sa lahat ng masamang iniisip ko...