SOLILOQUIES NA HINDI SINAMBIT.

5 DAYS.
AT DI MAN LANG TUMULO ANG LUHA KO.
7 DAYS
11 DAYS.

at never pang lumamig ang kamay ko ng ganito, sabay nang pagkunot ng noo ko.

920 930
at never pa ako nabingi ng ganito dahil sa ringtone (at hindi message alert) ng cellphone ko. ayoko ng missed calls. sumusobra ang tibok ng puso ko kung nangyayari ito.

11am 12nn
at never pa ako naging ratatatat sa mga ginagawa ko

2pm 3pm
at never pa akong naglakad nang di nararamdaman ang sakit ng bewang ko

4pm 5pm
at never pa akong naging ganito.

siguro nga kailangan nang lumipat ang headquarters.

mixed emotions.
sana kumpleto na bukas.
gusto ko nang umuwi.
sana wala nang langgam.
bakit may ganun.
and so?
mag-blog bakit ba.
dito lang.
pano ba gawing ako lang ang nakakaalam.
may nangyayari pala sa parking lot kapag 1am.
masaya sa belfield ng 1am na.
I HATE.
I LOVE.
$E%RF^G*JUHIKOP
OIULFJSDJFNMP(Y!N@C
IBALIK MO NA.
LOVE IS A CHOICE.

pagmahal mo talaga ang tao, tatanggapin mo pa rin siya kahit na may topak lang talaga siya minsan.

FINAL VOCABULARY! FINAL VOCABULARY! ITATAK MO YAN SA KUKOTE MO! TAKTE KA!

MAGPAKITA KA NA! SINUNGALING!

ANG BAGAL MO.

emotional suicide. MERON BANG GANUN?